afroditi's letter

HOME PAGE

Πρόγραμμα έκθεσης

κλικ για μεγέθυνση

Στην έκθεση Eyes+I's παρουσιάστηκαν:

 Ι.τα έργα της ομάδας των κωφών και βαρύκοων καλλετεχνών που συμμετείχαν στη δράση: καταγράφω την πραγματικότητα-χωρίς ήχο (πρώτο στάδιο),

ΙΙ.τα προϊόντα της ολοκληρωμένης δράσης: καταγράφω την πραγματικότητα -Τσιγγάνοι καταυλισμού Ν. Αλικαρνασού. Συγκεκριμένα τα έργα των νεαρών Τσιγγάνων και τα έργα των φοιτητών που συμμετείχαν στο στάδιο της συνεργασίας με την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι αυτή τη συνεργασία έχει ο σχολιασμός των υπεύθυνων καθηγητριών κ. Τ. Σάλλα και κ. Ου. Κούβου (παρατίθεται παρακάτω):

*ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ Ή ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ: Ένα καλλιτεχνικό ερέθισμα, από την κ. Τιτίκα Σάλλα.

*ΟΙ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ, ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΘΡΕΠΤΕΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ , από την κ. Ουρανία Κούβου.

από την έκθεση: έργα φοιτητών ΑΣΚΤ & Τμήματος Προσχολικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα τους Τσιγγάνους

Στη διοργάνωση της έκθεσης eyes+I's συνεργάστηκαν επίσης οι: Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία "ΔΡΩ" και η "ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ" του Δήμου Αθηναίων.

klick HOME PAGE

μεταμορφώσεις : πληροφορίες για το πρόγραμμα "καταγράφω την πραγματικότητά μου"

Σπάνια δίνεται η δυνατότητα σε «μειονοτικούς» πληθυσμούς (αυτούς δηλαδή που διαφέρουν από τις πλειοψηφίες λόγω συμπεριφοράς, πολιτισμικών ή σωματικών χαρακτηριστικών τους) να μιλήσουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους:
Για τον τρόπο δηλαδή που αντιλαμβάνονται και ζουν τη ζωή τους.
Συνήθως η εικόνα που έχουμε γι αυτούς, σχηματίζεται μέσα από περιγραφές παρατηρητών, που προβάλουν και αποτυπώνουν σ αυτήν, δικές τους αντιλήψεις και στερεότυπα.
Με το πρόγραμμα «Διαπολιτισμικοί διάλογοι: Καταγράφω την πραγματικότητά μου», επιχειρείται να δοθεί η δυνατότητα σ΄αυτές τις ομάδες να καταγράψουν οι ίδιες τη δική τους οπτική για τη ζωή και για την ομάδα τους.
Σ' αυτό το ιστολόγιο επιχειρούμε να περιγράψουμε την πειραματική αυτή προσπάθεια, βήμα – βήμα καθώς εξελίσσεται.Το πρόγραμμα γίνεται με τη σύμπραξη Ιδιωτικών Φορέων και Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Αποσκοπεί στη διερεύνηση της αποτελεσματικότητας ενός σύγχρονου πλαισίου επικοινωνίας με το διαφορετικό και στη διαμόρφωση ενός επικοινωνιακού εργαλείου που θα επιτρέπει στις μειονοτικές ομάδες να επικοινωνούν και να σχετίζονται ισότιμα με την πλειοψηφία, χωρίς να χάνουν την ιδιαιτερότητά τους και χωρίς να ενσωματώνονται οργανικά σε ένα ομογενοποιημένο κοινωνικό σύνολο (ενότητα εν τη ποικιλία).

Στη βάση της ισοτιμίας των αφηγήσεων στοχεύει να δώσει τη δυνατότητα σε "διαφορετικούς" να καταγράψουν τον τρόπο που αντιλαμβάνονται και ερμηνεύουν την πραγματικότητα. Αξιοποιεί τις Νέες Τεχνολογίες και την Τέχνη, που αποδεικνύεται μια ιδιαίτερα αποτελεσματική μαθησιακή διαδικασία και ένα ιδιαίτερα ισχυρό μέσο επαφής και επικοινωνίας -ιδιαίτερα μεταξύ διαφορετικών ομάδων.

Βασική θεωρητική υπόθεση του προγράμματος είναι ότι ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και τον κόσμο, είναι συνάρτηση των φυσικών και πολιτισμικών δεδομένων μας και των προσωπικών βιωμάτων μας.
Ό,τι δηλαδή προσλαμβάνουμε, θεωρούμε πως δεν περιγράφει μια αντικειμενική πραγματικότητα αλλά τη δική μας οπτική γι αυτή την πραγματικότητα.
Η υπόθεση αυτή δεν αμφισβητεί την ύπαρξη αντικειμενικής πραγματικότητας ή αλήθειας, απλά επισημαίνει τις περιορισμένες φυσικές δυνατότητές μας να την αντιληφθούμε.
.........................................................
.........................................................
HOME PAGE (click)

Visitors' comments: "eyes + I's" (gypsies)

Παρουσίαση του Προγράμματος "καταγράφω την πραγματικότητά μου"

Μεταμορφώσεις*

Διαπολιτισμικοί Διάλογοι: «Καταγράφω την πραγματικότητά μου»

Ταυτότητα & Φιλοσοφία του προγράμματος

Σπάνια δίνεται η δυνατότητα, σε πληθυσμούς που διαφέρουν από τις πλειονότητες λόγω ιδιαίτερων συμπεριφορών ή σωματικών χαρακτηριστικών τους, να μιλήσουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους, για τον τρόπο που ζουν και που αντιλαμβάνονται τη ζωή. Συνήθως, η εικόνα που έχουμε γι αυτούς σχηματίζεται μέσα από πληροφορίες τρίτων, οι οποίοι στις περιγραφές τους προβάλλουν δικά τους στερεότυπα και αντιλήψεις.

Το πρόγραμμα «Διαπολιτισμικοί διάλογοι: Καταγράφω την πραγματικότητά μου» επιχειρεί να δώσει τη δυνατότητα σε άτομα που ανήκουν σ αυτές τις ομάδες, να καταγράψουν οι ίδιοι τη δική τους οπτική και να δώσουν πληροφορίες για τη ζωή τους. Σκοπός του προγράμματος είναι να συμβάλλει στην κατανόηση αντιλήψεων και συμπεριφορών που διαφέρουν από τις κοινώς αποδεκτές και έτσι να διευκολύνει την επικοινωνία.

Σε πρώτη φάση, προγραμματίστηκαν τέσσερις δράσεις, από τις οποίες δύο είναι σε εξέλιξη-1-, ενώ δύο ακόμη είναι στο στάδιο σχεδιασμού-2-, με στόχο τη διαμόρφωση ενός μεθοδολογικού εργαλείου που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη αυτού του σκοπού.

Στις δράσεις αυτές συμμετέχουν άτομα που ανήκουν σε ομάδες που τα μέλη τους: (α) αποτελούν διακριτά σύνολα ανθρώπων, στη βάση των διαφορετικών από την πλειονότητα χαρακτηριστικών τους – φυσικών, πολιτισμικών ή συμπεριφοράς, (β) μπορούν εύκολα να γίνουν αντικείμενα φαινομένων ρατσισμού ή αποκλεισμού, με αφορμή την όποια διαφορά τους, και (γ) βρίσκονται σε περισσότερες χώρες.

Στη συνέχεια, στόχος του προγράμματος είναι να υλοποιηθούν σχέδια που να αφορούν και σε άλλες ομάδες, οι οποίες διαφοροποιούνται από τους μέσους όρους στη βάση εθνικής ή φυλετικής καταγωγής, θρησκευτικών πεποιθήσεων, συμπεριφορών, ενδιαφερόντων κλπ.

---------------------------------------------------------------------

* Οι μεταμορφώσεις είναι Αστική Εταιρεία, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με έδρα το Ηράκλειο Κρήτης. Δραστηριοποιείται από το 2004 και έχει σκοπό την προώθηση του Διαπολιτισμικού Διαλόγου μέσα από την Τέχνη.

1.«Καταγράφω την πραγματικότητά μου : Τσιγγάνοι καταυλισμού Ν. Αλικαρνασσού» (1), και «Καταγράφω την πραγματικότητά μου : χωρίς ήχο» (με κωφούς & βαρήκοους) (2)

2.«Καταγράφω την πραγματικότητά μου : στα τυφλά» (με νομικά τυφλούς (legally blind)) (3), και «Καταγράφω την πραγματικότητά μου : χωρίς παραισθήσεις» (με πρώην χρήστες ναρκωτικών ουσιών σε στάδιο επανένταξης) (4)

Στάδια του Προγράμματος

1. Αυτοπαρουσίαση

Με τις δράσεις που σχεδιάζονται και υλοποιούνται επιδιώκεται η αυτοπαρουσίαση των ομάδων που συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Η μέθοδος αυτή προσδίδει το στοιχείο της καινοτομίας στο πρόγραμμα, αφού με τις συγκεκριμένες δράσεις γνωρίζουμε τις μειονότητες στη βάση των δικών τους αναφορών και όχι μέσα από πληροφορίες τρίτων, όπως συμβαίνει συνήθως.

Στόχος είναι ο αποδέκτης να μπορέσει να αντιληφθεί, μέσω αίσθησης κυρίως, τον τρόπο που αυτοί «οι ξένοι» αντιλαμβάνονται, νοηματοδοτούν και βιώνουν την πραγματικότητα.

2. Εμπλοκή της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Οι εκπαιδευτικοί λειτουργούν πολλαπλασιαστικά, αφού λόγω επαγγέλματος έχουν τη δυνατότητα να έλθουν σε επαφή και να επηρεάσουν μεγάλο αριθμό νέων ατόμων. Κατά συνέπεια φαίνονται να είναι οι πιο κατάλληλοι αγωγοί για την καλλιέργεια της ανεκτικότητας στο διαφορετικό. Γι αυτό, ως δεύτερο στάδιο του προγράμματος προβλέπεται η συνεργασία με Τμήματα Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων στα οποία φοιτούν άτομα που πρόκειται να ενταχθούν επαγγελματικά στην Εκπαίδευση.

3. Ξεπερνώντας τα Σύνορα

Στο πλαίσιο του προγράμματος «Διαπολιτισμικοί διάλογοι» διερευνάται η δυνατότητα να πραγματοποιηθούν και σε άλλες – Ευρωπαϊκές κυρίως – χώρες, δράσεις ανάλογες με αυτές που υλοποιούνται στην Ελλάδα. Με τις δράσεις αυτές μπορεί να καταγραφεί και να χαρτογραφηθεί το πώς τα μέλη μιας ομάδας, που κατά κάποιο τρόπο αποκλίνει από τους μέσους όρους, βιώνουν την πραγματικότητα σε διάφορες χώρες.

Η υλοποίηση αυτών των παράλληλων δράσεων θα διευρύνει επίσης τη δυνατότητα διακρατικής δικτύωσης και διαλόγου μεταξύ των ομάδων και των φορέων που συμμετέχουν σ αυτές.

Μέθοδος – Εργαλεία

Βασική θεωρητική υπόθεση του προγράμματος είναι ότι ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και τον κόσμο είναι συνάρτηση των φυσικών και πολιτισμικών δεδομένων μας καθώς επίσης των προσωπικών βιωμάτων μας. Ό,τι δηλαδή προσλαμβάνουμε, δεν είναι μια «αντικειμενική» πραγματικότητα αλλά η δική μας οπτική γι αυτή την πραγματικότητα -3-.

Σύμφωνα μ΄ αυτή τη θεώρηση, υπάρχουν πολλοί τρόποι αντίληψης και νοηματοδότησης της πραγματικότητας.

------------------------------------------------------

3.Η παραπάνω υπόθεση δεν αμφισβητεί την ύπαρξη αντικειμενικής πραγματικότητας ή αλήθειας αλλά επισημαίνει τους περιορισμούς στην αντίληψή τους.

Η επιδίωξη του προγράμματος να αναπτύξει ένα εργαλείο που θα συμβάλει στην καταγραφή και κατανόησή αυτών των αντιλήψεων, φαίνεται ιδιαίτερα χρήσιμη στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες, οι οποίες προκειμένου να επιτύχουν κοινωνική συνοχή και συναίνεση χρειάζεται να προωθήσουν νέες μεθόδους επικοινωνίας.

Το πρόγραμμα «Διαπολιτισμικοί Διάλογοι» στοχεύει να διαμορφώσει «βήμα- βήμα» μια τέτοια μέθοδο που να επιτρέπει αφενός στις ομάδες που συμμετέχουν στα σχέδια να εκφραστούν, και αφετέρου στους εκτός ομάδας, στο κοινό, να αντιληφθούν – κυρίως με την αίσθηση – πώς οι «διαφορετικοί» βιώνουν την πραγματικότητα.

Το βασικό εργαλείο που χρησιμοποιείται είναι πάντα το ίδιο: φωτογραφία και ντοκιμαντέρ. Το ντοκιμαντέρ αξιοποιεί τις φωτογραφίες που τραβούν και σχολιάζουν οι νέοι – μέλη της μειονότητας που συμμετέχουν σε κάθε πειραματική δράση. Παράλληλα, χρησιμοποιούνται και άλλες μορφές τέχνης που κάθε φορά κρίνονται ως οι πιο κατάλληλες, προκειμένου η κάθε ομάδα που συμμετέχει να απεικονίσει αποτελεσματικότερα τον ιδιαίτερο τρόπο που αντιλαμβάνεται τον κόσμο και βιώνει την καθημερινότητα. – όπως π.χ. άτομα με προβλήματα ακοής χρησιμοποιούν τα πολυμέσα.

Μότο του προγράμματος είναι:

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αντιληφθείς την πραγματικότητα:

Δοκίμασε να τη «δεις» και μέσα από τα δικά μου μάτια

Η φωτογραφία επελέγη επειδή αφενός απεικονίζει – κυριολεκτικά – τι ο φωτογράφος επιλέγει να δει από όλα όσα συμβαίνουν γύρω του και έτσι εν μέρει αποκαλύπτεται το σύστημα αξιών του.

Αφετέρου, οι εξωλεκτικές μορφές τέχνης αποτελούν ίσως το καταλληλότερο μέσο επικοινωνίας και έκφρασης για κάθε πιθανή ομάδα ανθρώπων, μια και δεν απαιτούν ιδιαίτερες γνώσεις, δεν προϋποθέτουν συγκεκριμένο επίπεδο μόρφωσης και έτσι μπορούν να αποτελέσουν κοινό κώδικα επικοινωνίας μεταξύ ομάδων που δεν μιλούν την ίδια γλώσσα.

Η γνωριμία με τις ομάδες γίνεται μέσα από την αυτοπαρουσίασή τους. Ποιο θα είναι το φωτογραφικό υλικό, ποιος ο τρόπος παρουσίασης και σχολιασμού του, καθώς επίσης ποιες άλλες μορφές Τέχνης χρησιμοποιούνται, ορίζεται πάντα από τα ίδια τα άτομα της ομάδας που συμμετέχουν στη δράση.

Επιδίωξή μας είναι να συμμετέχουν νέοι άνθρωποι, από 18 έως περίπου 30 ετών. (Στην περίπτωση του πρώτου σχεδίου τα άτομα που συμμετείχαν ήταν αρκετά νεώτερα επειδή αφορούσε σε Τσιγγάνους, οι οποίοι παντρεύονται και ανεξαρτητοποιούνται οικονομικά σε πολύ μικρή ηλικία).

Η κάθε ομάδα αριθμεί 8 έως 10 άτομα και δεξαμενές τροφοδότησης της είναι ως επί τω πλείστον σύλλογοι, κοινότητες ή φορείς που σχετίζονται με τις μειονότητες αυτές.

Αφού ολοκληρωθεί η σειρά των πειραματικών σχεδίων με τις τέσσερις ομάδες που φέρουν διακριτά φυσικά ή πολιτισμικά χαρακτηριστικά, σχεδιάζεται να παραχθεί – σε συνεργασία με παιδαγωγούς – ένα εκπαιδευτικό εργαλείο για την αντιμετώπιση του ρατσισμού στα σχολεία και την προαγωγή της επικοινωνίας μεταξύ των μαθητών.

Δράσεις που έχουν υλοποιηθεί

1. Τσιγγάνοι καταυλισμού Νέας Αλικαρνασσού

Το πρόγραμμα ξεκίνησε στις αρχές του 2004, με ένα σχέδιο που υλοποιήθηκε στον καταυλισμό Τσιγγάνων Νέας Αλικαρνασσού, στο Ηράκλειο Κρήτης. Το πρώτο στάδιο του σχεδίου υλοποιήθηκε από ομάδα νέων Τσιγγάνων οι οποίοι – μετά από τρίμηνη εκπαίδευση – αποτύπωσαν φωτογραφικά την καθημερινότητά τους.

2. Έκθεση στο Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου με σειρά παράλληλων εκδηλώσεων

Μέρος αυτών των φωτογραφιών παρουσιάστηκε στο Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου (26/11/2005 – 14/01/2006) σε έκθεση με τίτλο «Καταγράφω την πραγματικότητά μου: Τσιγγάνοι Ν. Αλικαρνασσού»-, συνοδευόμενη από σειρά παράλληλων εκδηλώσεων.-4-

Οι φωτογραφίες αυτές αποτέλεσαν και τον κορμό ενός ντοκιμαντέρ διάρκειας περίπου 27 λεπτών, με σκηνοθέτη τον κ. Μάνο Σταυρακάκη, το οποίο προβλήθηκε το Φεβρουάριο του 2006 στην ΕΤ1 (17 Φεβρουαρίου 2006, 10.30 π.μ.).

Ο αντίκτυπος που είχε το όλο εγχείρημα στην τοπική κοινωνία του Ηρακλείου ώθησε αφενός στη συνέχιση του πρώτου σχεδίου και αφετέρου στο σχεδιασμό και την υλοποίηση νέας δράσης, με ομάδα στόχο κωφούς & βαρήκοους.

3. Συνεργασία με ΑΕΙ

Η δράση που αφορούσε στους Τσιγγάνους του καταυλισμού Ν. Αλικαρνασσού συνεχίστηκε με την υλοποίηση του δεύτερου σταδίου του προγράμματος, τη συνεργασία δηλαδή με ΑΕΙ ( Φεβρουάριος 2006 έως Φεβρουάριος 2007), και συγκεκριμένα με το Τμήμα Εκπαίδευσης & Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Μάθημα Διδακτική της Τέχνης, ΕΕΔΙΠ Ουρανία Κούβου) και το Τμήμα Ιστορίας & Θεωρίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (Μάθημα Διδακτική της Τέχνης, Επίκουρη Καθηγήτρια Τ. Σάλλα).

Δόθηκε σε φοιτητές των παραπάνω τμημάτων το πρωτογενές υλικό που παρήχθη στην πρώτη φάση του σχεδίου « Καταγράφω την πραγματικότητά μου: Τσιγγάνοι καταυλισμού Ν. Αλικαρνασσού» (φωτογραφίες, ντοκιμαντέρ) και τους ζητήθηκε με αυτό το υλικό ως αφορμή, να αποτυπώσουν εικαστικά τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις τους απέναντι στη συγκεκριμένη ομάδα.

4. Κωφοί & Βαρήκοοι:

Σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε (1/05/2006 έως 30/04/2007) το πρώτο στάδιο της δεύτερης δράσης του προγράμματος: «Καταγράφω την πραγματικότητά μου: χωρίς ήχο», που αφορά σε νέους κωφούς και βαρήκοους.

Στη δράση αυτή συμμετείχαν 8 νέοι κωφοί καλλιτέχνες (γραφίστες και φοιτητές ΑΣΚΤ). Έφτιαξαν δικές τους ιστορίες, τις οποίες στη συνέχεια προσπάθησαν να εικονοποιήσουν με 5000 περίπου φωτογραφίες που τράβηξαν. Το αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς έδωσε το υλικό για την παραγωγή μικρού μήκους ταινιών και video art.

----------------------------------------------------------------------

4.Βλ. σχετικά http://www.historical-museum.gr, στην κατηγορία ‘Εκθέσεις – Εκδηλώσεις.

5. Έκθεση Eyes+I’s στην «ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ» (ΓΚΑΖΙ) του Δήμου Αθηναίων

Το αποτέλεσμα του ιδιότυπου εικαστικού διαλόγου μεταξύ Τσιγγάνων και Φοιτητών ήταν 150 περίπου έργα που εκτέθηκαν στην έκθεση “eyes+I’s” (28/2 έως 8/3/2008) στο χώρο της «ΤΕΧΝΟΠΟΛΗΣ» του Δήμου Αθηναίων, παράλληλα με τις φωτογραφίες και το ντοκιμαντέρ μέσα από τα οποία καταγράφεται η πραγματικότητα των τσιγγάνων του καταυλισμού Ν. Αλικαρνασσού.

Στην ίδια έκθεση παρουσιάστηκε και η δουλειά των 8 νέων κωφών & βαρήκοων καλλιτεχνών (φωτογραφίες, ντοκιμαντέρ, videos) που συμμετείχαν στο πρώτο στάδιο του δεύτερου σχεδίου που υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Διαπολιτισμικοί Διάλογοι, με τίτλο «Καταγράφω την πραγματικότητά μου: Χωρίς ήχο».

Η υλοποίηση και των δύο σχεδίων καθώς επίσης η διοργάνωση της έκθεσης, έγιναν με την οικονομική στήριξη της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς και του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα και τις δράσεις βλ. www.artdialognet.blogspot.com.

ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ

Ως προς το σχέδιο που αφορά τους Τσιγγάνους, προγραμματίζεται ο σχεδιασμός και η υλοποίηση του τρίτου σταδίου (Ξεπερνώντας τα Σύνορα), με υλοποίηση δράσεων στις οποίες θα συμμετέχουν ομάδες Τσιγγάνων που ζουν σε καταυλισμούς Ευρωπαϊκών χωρών.

Ως προς το σχέδιο που αφορά τους κωφούς, συνεχίζεται το δεύτερο στάδιο (Εμπλοκή της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης), δηλαδή ο εικαστικός διάλογος με φοιτητές ΑΕΙ. Συγκεκριμένα, εκτός από τη συνεργασία με την ΑΣΚΤ, έχει ήδη προγραμματιστεί συνεργασία με το Τμήμα Ακουστικής του ΤΕΙ Ρεθύμνου Κρήτης, που αναλαμβάνει να βοηθήσει τα άτομα με προβλήματα ακοής που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, να αποτυπώσουν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα, έτσι ώστε να μπορούν οι ακούοντες να μοιραστούν μαζί τους αυτή την αίσθηση.

Ιούνιος 2008

Αρχική Σελίδα

information about the project, in English

Metamorphoses*

Intercultural Dialogues: ‘Recording my Reality’

Identity and Philosophy of the Programme

It is a rare opportunity for groups of the population that are different from the majority, whether in terms of their behaviour and culture, or in terms of other, even physical, characteristics, to be able to talk about themselves and about the way they live and perceive their own lives. It is usually from other sources that we draw information on these groups; sources that tend to form our image of these groups, but at the same time influence that image with their own inherent biases, stereotypes, and perceptions.

The programme entitled ‘Intercultural Dialogues: Recording my Reality’ seeks to provide an opportunity for individuals belonging to such groups to put their own perspectives on record, and to provide information on their lives, as well as their way of life. The programme thus attempts to forge and promote understanding of such different perceptions of life and of conduct, in order to ultimately facilitate and promote intercultural communication.

At the first – experimental – stage of the programme, four projects were designed with the aim of helping to shape the methodological tools that will be used for achieving the programme’s purposes. Two of these projects are still underway,1 while two others have now been completed. 2

The individuals participating in these first-stage projects belong to groups that (a) are discerned from the general population on the basis of certain characteristics – whether physical, cultural, or behavioural; (b) have the potential of being subjected to racism, discrimination, or other forms of exclusion on the basis of these divergent characteristics; (c) are present in more than one State.

In future stages, the programme will seek to engage in projects concerning further special groups which diverge from the general population on the basis of etnic or racial origin, religious beliefs, behaviour or interests, and so on.

Programme Stages

1.Self-presentation

The projects seek to provide groups participating in the programme with an opportunity to present themselves to the general public. This method is groundbreaking, in the sense that it allows the public to access minority groups on the basis of the minority groups’ own references, and not through information sourced and presented by third parties, as is usually the case.

* A play on words with multiple meanings – metamorphosis being the biological process of transformation, but also a synthesis of the words meta and morphosis, education: meta-education.

metamorphoses is a civil law partnership and a non-profit organisation, with its statutory seat in Heraclion, Crete, Greece. It has been operating since 2004 and seeks to promote intercultural dialogue through art.

-1- ‘Recording my Reality: In the Dark’ (legally blind); ‘Recording my Reality: End of Delusion’ (controlled substance abuse).

-2-‘Recording my Reality: Life with the Roma’ (Roma settlement in Nea Alikarnassos); ‘Recording my Reality: Sound Off’ (deaf and hard-of-hearing)

The aim is for the recipient of information to understand, primarily through his senses, the way in which these ‘alien’ groups perceive,-3- understand, and experience reality.

2. Tertiary Education Involvement

Teachers can act as ‘multipliers’: because of their profession they have access and influence over significant numbers of young people. They constitute thus almost ideal ‘conductors’ for forging tolerance and understanding of what is perceived as ‘different’. The second stage of the programme is based on cooperation with University Faculties, whose graduates will go on to become professionally involved in education, usually as primary or secondary education teachers.

3. Beyond Borders

The possibility of extending the ‘Intercultural Dialogues’ programme in other – European in the first instance – States, is currently under investigation. Projects like the ones designed and implemented in Greece could also be implemented with respect to similar groups in other States, thus allowing for a determination of how member of such groups experience reality in different States.

The realisation of such parallel projects will broaden the potential for interstate networking and dialogue between participating groups and bodies.

Methodology and Tools

The fundamental theoretical assumption of the programme is that our perception of ourselves and of the world around us is a function of natural and cultural data, as well as of personal experiences. Thus our perception of reality cannot be objective, but is rather personal.-4- According to this view, there are many ways to perceive and understand reality.

The programme thus aims at developing the tools to help record and understand the variety of different perceptions of reality. This seems particularly useful in the context of modern multicultural societies. For multicultural societies need to develop and promote new means and methods of communication if they are to achieve social cohesion.

‘Intercultural Dialogues’ is a programme working towards the step-by-step development of such a method, allowing both the teams that participate in the different projects to express themselves, and the members of the general public to understand – through their senses – how those ‘who are different’ perceive and experience reality.

The basic tools are always the same: photography and documentary. The documentary is based on photographs taken by young members of the minority group participating in each experimental project, who are then asked to comment on them.

-3-.‘Alien’ is translated in Greek as xenos (also: foreigner) and is the first composite of xenophobia, a fear of that which is alien to someone.

-4-.This assumption is not meant to question the existence of objective reality or truth, but rather to point out inherent limitations in their perception.

Other forms of art are also employed in parallel, in order for each participating team to record more fully and effectively the special way in which it perceives the world and in which it experiences day-to-day life. An example of such other forms of art employed by minority groups is the use of multimedia by people who are hearing impaired. The programme’s motto is:

There are many ways to perceive reality:

Try to ‘see’ it through my eyes

Photography was chosen as a means of expression because it literally depicts what the photographer chooses to see. This choice of instances from the variety of events in the photographer’s life is telling. The subject thus partially reveals his or her system of guiding principles.

Further, non-verbal forms of art is possibly the most apt and effective means of expression and communication for any group, since they do not require either special knowledge or skills, or any specific level of education. As such, they can serve as mutual code of communication for groups that ‘do not speak the same language’ – both literally and metaphorically.

Groups are introduced through self-presentation. The subject of all photographic material, its presentation and the relevant commentary, as well as the use of any other forms of art, are always decided by the members of the group participating in the project.

The aim is for young people between 18 and 30 years old to be the primary participants in the projects. With respect to the Roma project, the participants were significantly younger, primarily because Roma people traditionally get married and become emancipated at a very young age.

Every team is composed of 8 to 10 individuals who are sourced from associations, communities, or other bodies that either represent or serve the relevant minorities.

After the series of the four experimental projects concerning groups of special physical or cultural characteristics is completed, the aim is to develop, in association with teachers and other professionals involved in education, an educational tool for fighting racism in schools and for promoting communication between students.

Completed Projects

1. Roma in the Nea Alikarnassos Settlement

This project commenced in 2004, and was implemented in the Roma settlement of Nea Alikarnassos, in Heraclion, Crete. The first stage involved a group of Roma youths who recorded their everyday lives through photographs, after having taken relevant courses for three months.

2. Exhibition in the Heraclion Historical Museum and Parallel Events

A part of the photographs was then presented in an exhibition at the Heraclion Historical Museum (26 November 2005 – 14 January 2006). The exhibition was entitled ‘Recording my Reality: Roma in Nea Alikarnassos’ and was accompanied by a series of parallel events. -5-

The photographs then served as the raw material for a documentary of approximately 27 minutes, directed by Mr Manos Stavrakakis, which was broadcasted by the Greek National Television Network (ET1) in February 2006.-6-

The local community in Heraclion welcomed the project, and this led not only to the project being extended, but also to another project being designed, this time involving a group of hearing-impaired persons.

3. Cooperation with Tertiary Education Institutions

The Roma project was extended, following the exhibition, to the implementation of a second stage, which involved supplying the primary material and the documentary to different University Faculties, whose students were then asked to use it as an inspiration to express their feelings and reactions to the Roma people through art.

The institutions that participated in this second stage of the project, which was implemented between February 2006 and February 2007, were (a) the National and Kapodistrian University of Athens, Faculty of Pre-school Education, under the supervision of Research Assistant Ms O. Kouvou; and (b) the School for the Fine Arts, Faculty of History and Theory of Art, under the supervision of Ass’t Professor T. Salla.

4. The Hearing-Impaired

The second project of the programme, entitled ‘Recording my Reality: Sound Off’, involving young hearing-impaired individuals, was designed following the Roma project. The first stage of the second project was implemented between 1 May 2006 and 20 April 2007.

Eight young hearing-impaired artists, graphic designers and students of the School for the Fine Arts, participated in this project. They created their own stories, which they then tried to put into images, using some of the approximately 5,000 photographs that they took. The product of this work was then used as inspiration and as raw material for the production of short films and video art.

5. ‘eyes+I’s’ – An Exhibition at ‘Technopolis’ in the City of Athens

The culmination of the peculiar ‘dialogue-through-art’ between the Roma and the students consisted in approximately 150 original works of art that were exhibited at ‘Technopolis’, a multi-purpose cultural center established and run by the Municipality of Athens. Alongside the original works, the photographs and documentary were also presented. The exhibition was entitled ‘eyes+I’s’, and

-5- See http://www.historical-museum.gr under ‘Exhibitions – Events’

-6- ET1, 17 February 2006 at 10.30 am

took place between 28 February and 8 March 2008. The work of the eight hearing-impaired artists, which included photographs, documentaries, and video art, was exhibited at the same event.

The implementation of both projects, as well as the organisation and production of the exhibition were made possible by the generous financial support of the General Secretariat for Youth of the Ministry of the Interior, and of the National Council for Youth. For further information on the programme and its different component projects see http://artdialognet.blogspot.com.

Current Phase

The Roma project is now entering its third stage (‘Beyond Borders’). A number of projects involving groups of Roma people living in settlements in various European countries are currently being designed.

The Hearing-Impaired project is now in its second stage (Tertiary Education Involvment), which promotes dialogue-through-art with students of different University institutions. Aside from the School for the Fine Arts, which is already participating at this stage of the project, the Faculty for Acoustics of the Rethymno Polytechnic has also agreed to participate. The latter aim to help the hearing-impaired to record, through the use of high technology, the actual way in which they perceive reality, in order to share the experience with the general public.

The first stage (Self-presentation) of the third experimental project is also being designed. The third project involves individuals who are sight-impaired (legally blind and blind).

June 2008
home page