Οι τσιγγάνοι κάτοικοι του καταυλισμού της Νέας Αλικαρνασσού της Κρήτης και οι φοιτητές του τμήματος προσχολικής εκπαίδευσης του Παν/μίου Αθηνών, δεν φαίνεται να έχουν τίποτε κοινό. Ανήκουν σε δύο ομάδες ανθρώπων που σπάνια έχουν έρθει σε επαφή, γνωρίζουν ελάχιστα η μία την άλλη και διαφέρουν σε πολλά πολιτιστικά χαρακτηριστικά.
Τα έργα που θα δείτε στην έκθεση στην Τεχνόπολη τον Φλεβάρη του 2008 είναι το αποτέλεσμα ενός αναπάντεχου ‘διαλόγου’ ανάμεσα σε αυτές τις δύο ομάδες ανθρώπων.
Το σημαντικό στοιχείο σε αυτή την συνεύρεση είναι ότι η επικοινωνία με οποιαδήποτε μειονότητα, που βιώνει διακρίσεις και ζει στο κοινωνικό περιθώριο, είναι πάντα αντικείμενο προκαταλήψεων και στερεοτύπων συμπεριφοράς.
Το «Εικαστικό Εργαστήρι» του τμήματος προσχολικής εκπαίδευσης του Παν/μίου Αθηνών παρήγαγε μία σειρά εικαστικών έργων, τα οποία αποτυπώνουν τις αντιδράσεις των φοιτητριών του τμήματος, στην έκθεση «Τσιγγάνοι: η δική μου πραγματικότητα» που έγινε το 2006 στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Οι φοιτήτριες είδαν το φωτογραφικό υλικό με το οποίο οι ίδιοι οι τσιγγάνοι της Νέας Αλικαρνασσού αποτύπωναν την καθημερινότητά τους, καθώς και το βίντεο της έκθεσης. Συζήτησαν, σχολίασαν, ρώτησαν και κατέληξαν σε ιδέες για κατασκευές έργων που θα ‘απαντούσαν’ και σχολίαζαν με την σειρά τους τα έργα των τσιγγάνων.
Τα έργα που θα δείτε στην έκθεση στην Τεχνόπολη τον Φλεβάρη του 2008 είναι το αποτέλεσμα ενός αναπάντεχου ‘διαλόγου’ ανάμεσα σε αυτές τις δύο ομάδες ανθρώπων.
Το σημαντικό στοιχείο σε αυτή την συνεύρεση είναι ότι η επικοινωνία με οποιαδήποτε μειονότητα, που βιώνει διακρίσεις και ζει στο κοινωνικό περιθώριο, είναι πάντα αντικείμενο προκαταλήψεων και στερεοτύπων συμπεριφοράς.
Το «Εικαστικό Εργαστήρι» του τμήματος προσχολικής εκπαίδευσης του Παν/μίου Αθηνών παρήγαγε μία σειρά εικαστικών έργων, τα οποία αποτυπώνουν τις αντιδράσεις των φοιτητριών του τμήματος, στην έκθεση «Τσιγγάνοι: η δική μου πραγματικότητα» που έγινε το 2006 στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Οι φοιτήτριες είδαν το φωτογραφικό υλικό με το οποίο οι ίδιοι οι τσιγγάνοι της Νέας Αλικαρνασσού αποτύπωναν την καθημερινότητά τους, καθώς και το βίντεο της έκθεσης. Συζήτησαν, σχολίασαν, ρώτησαν και κατέληξαν σε ιδέες για κατασκευές έργων που θα ‘απαντούσαν’ και σχολίαζαν με την σειρά τους τα έργα των τσιγγάνων.
Φιλοδοξούμε ότι η εικόνα, το κυρίαρχο μέσο μεταφοράς ιδεών και πληροφορίας στις μέρες μας, θα λειτουργήσει σαν ένας πλέον δημοκρατικός και ευέλικτος στα στερεότυπα τρόπος επικοινωνίας.
Ας ακούσουμε τι έχουν να πουν και να δείξουν οι συνήθως σιωπηλοί και αθέατοι.
Ίσως ακούσουμε και αντικρίσουμε κάτι για την ζωή μας που δεν ξέρουμε.
Ουρανία Κούβου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου