Σκηνοθετική Προσέγγιση

Ο κορμός του ντοκιμαντέρ αποτελείται πάντοτε από φωτογραφίες νέων της εκάστοτε μειονότητας.

Η πρωτοτυπία του ντοκιμαντέρ έγκειται στο γεγονός ότι παράγεται από την ίδια τη μειονότητα, χωρίς λογοκρισία και χωρίς "ειδικούς" να σχολιάζουν μπροστά σε μια κάμερα.

Στη διαδικασία, συμμετέχουν νέοι ηλικίας 18 έως 30 χρονών, έτσι ώστε οι φωτογραφίες αποτυπώνουν μια φρέσκια και νεανική σκοπιά.
Οπτικά το ντοκιμαντέρ είναι ένα κολλάζ φωτογραφιών που έχουν τραβηχτεί από τους νέους που συμμετέχουν, οι οποίοι προηγουμένως έχουν εκπαιδευτεί στοιχειωδώς στην τέχνη της φωτογραφίας.

Το θέμα των φωτογραφιών είναι δική τους επιλογή και ανάλογα με αυτό γίνεται και η ταξινόμηση τους. Καθώς βλέπουμε στο ντοκιμαντέρ τις φωτογραφίες σχολιάζουν κάποιος ή κάποιοι από τους συμμετέχοντες.

Για να μην είναι κουραστική στο θεατή η παρουσίαση των φωτογραφιών, παρεμβάλλονται βίντεο με τους νέους να φωτογραφίζουν και να μας μιλούν για τη δουλειά τους.

Η κάμερα είναι «στο χέρι» (όχι σταθερή) για να δίνει στο θεατή την αίσθηση του παρατηρητή, έτσι ώστε να διαχωρίζεται η οπτική των παρατηρητών (βίντεο) από την οπτική των νέων της μειονότητας (φωτογραφίες).

Το ντοκιμαντέρ «Καταγράφοντας την πραγματικότητά μου» του Σκηνοθέτη Μ. Σταυρακάκη, επιχειρεί την παρουσίαση της διαφορετικής καθημερινότητας των κατοίκων του Τσιγγάνικου καταυλισμού της Νέας Αλικαρνασσού, όπως την αντιλαμβάνονται και τη βιώνουν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της.

Νέοι του καταυλισμού Νέας Αλικαρνασσού, εκπαιδεύθηκαν στην τεχνική και την τέχνη της φωτογραφίας από το φωτογράφο Μανόλη Πρινιανάκη. Στη συνέχεια αποτύπωσαν φωτογραφικά στιγμές της ζωής τους στον καταυλισμό.

Οι φωτογραφίες χωρίζονται σε ενότητες :
«Οικογένεια», «Παιδιά», «Πρόσωπα», «Καθημερινότητα», «Σπίτια», «Έθιμα», «Βόλτα»
Οι φωτογραφίες αυτές σχολιάζονται από το μέλος της φωτογραφικής ομάδας Αφροδίτη Σεραφειμοπούλου και αποτελούν τον πυρήνα του ντοκιμαντέρ διάρκειας περίπου 27 λεπτών, το οποίο προβλήθηκε το Φεβρουάριο του 2006 στην ΕΤ1 (17 Φεβρουαρίου 2006 ,10.30 πμ).

HOME PAGE